Kerkdienst in tijden van thuiszitten….
Afgelopen zondag 22 maart leidde Aad van Endhoven de wekelijkse kerkdienst in de Bergsingelkerk, maar (bijna) zonder publiek. De dienst werd (life!) uitgezonden op de kerkomroep maar is ook op een later tijdstip te beluisteren. Dat was maar goed ook, want de server werd af en toe geblokkeerd door 140.000 luisteraars die inlogden op talloze kerkdiensten.
De dienst had een bijzonder verloop. Het ging als volgt:
Er hoeft niemand bij de deur te staan.
Er hoeft niemand welkom te heten.
Er hoeft niemand eerder aanwezig te zijn om koffie te zetten.
Er hoeft niemand iemand op te halen……
Toch hoort u straks het orgel en Edwin zit achter de toetsen.
Toch hoort u straks het zingen van een afgeslankte cantorij.
Toch hoort u straks een bekende stem die zal beginnen met:
“We mogen elkaar hartelijk welkom heten op de vierde zondag van de veertigdagentijd”.
Met een heel klein groepje zijn we bij elkaar en houden gepaste afstand. En we denken u en jullie die dit nu lezen erbij!
Hoe opeens de wereld totaal kan veranderen. We kunnen van alles, we ontdekken de meest bijzondere dingen, we kunnen naar de maan, we zijn knap en vindingrijk…… Mens wat kunnen we veel!
Maar dan opeens is er een virus ergens in een ver land en dan blijkt dat we niet zoveel meer kunnen, dat er nog een vaccin ontdekt moet worden, dat we zo knap en vindingrijk nog niet zijn.
En toch vieren we de vierde zondag van de veertigdagentijd. Als teken dat we elkaar niet zijn vergeten. Dat we ons met elkaar verbonden willen voelen.
Heel toevallig gaat de lezing, die vandaag gewoon aan de beurt is, over een mens die afgezonderd leeft. Blind, die mens hoort er niet bij.
En dan staat ook nog voor vandaag die bekende Psalm 23 op het rooster. Die over “de Heer is mijn herder” en “Ik vrees geen kwaad, ik ben niet bang!”
Nou, laten we eerlijk zijn: dat zijn grote woorden vandaag aan de dag.
Antwoorden op een heleboel vragen zullen we niet krijgen, maar schuilen bij elkaar… al is dat via een uitzending van de kerkomroep….. dat helpt!
U hoort de bekende klanken van het orgel, bekende stemmen die liedjes van hoop en verlangen zingen.
Laten we zo hopen en vertrouwen op God in ons midden, waar we ook zijn!
We eindigen met de zegen die ons dit keer naar een bijzondere dienst aan de wereld brengt.
Laten we het zo zeggen:
“Wij vanmorgen bij elkaar, in de Bergsingelkerk, en thuis…, samen een klein groepje mensen op hoop van zegen…, wij wensen elkaar een goede dienst toe!”
Een kleine delegatie van de cantorij was ook aanwezig. Er werd roerend gezongen. Al met al een mooie dienst, ondanks de barre omstandigheden.
